Son otuz yılda mikotoksinlerin etkilerini ve etki biçimlerini anlamak için uzun bir yol kat ettik, ancak öğrenecek daha çok şey var. Bugün sahadan elde edilen deneyim, mikotoksin kontaminasyonunun subklinik etkileriyle başa çıkmanın zorlukları hakkında önemli fikir vermektedir.
Yazan:
Fernando Lima, DVM
Kısaca
- Mikotoksin kontaminasyonu, kanatlı sorunlarının teşhisini zorlaştıran subklinik belirtiler üretebilir.
- Üreticiler, bir mikotoksin deaktivatörünün sürekli olarak uygulanmasını önleyici bir strateji olarak düşünmelidir, ancak dozlar yaşam döngüsü aşaması ve laboratuvar analizi için ayarlanmalıdır.
Bu makale, kanatlı sektöründe 30 yıllık deneyime dayalı olarak mikotoksinlerin etkilerine ve mikotoksin risk yönetimine pratik bir genel bakış sunmaktadır. Bu deneyim boyunca düşüncem; mikotoksinlerin gerçekte nerede ve nasıl sorunlara neden olduğunu daha iyi ve daha doğru bir şekilde anlamak yönünde oldu, böylece üretici ve ben bunu nasıl yöneteceğimize karar verebildik.
Hem klinik hem de ekonomik kaygılar, özellikle istikrarsız karlılık dönemlerinde bir kanatlı işletmesinde dikkate alınması gereken faktörlerdir. Bir veteriner olarak, toksisite klinikten çok özellikle subklinik olma eğiliminde olduğundan, mikotoksin kontaminasyonu varlığında bir hayvanda neyin yanlış olduğu konusunda net bir teşhis koymanın neredeyse imkansız olduğunu keşfettim. Veteriner olarak, ölüm sonrası analiz ve laboratuvar desteğini kullanarak ciddi mikotoksikozu teşhis etmek subklinik oluşumdan çok daha kolaydır. Bununla birlikte, hayvanları sürekli olarak zorlayan küçük belirtiler de sonuçta kötüdür ve herhangi bir veteriner için etki değerlendirmesini çok daha zor hale getirir.
Profesyonel bir veteriner olarak, sürekli mikotoksin tehdidi altında olan her ne ise onu teşhis etmek oldukça zor veya neredeyse imkansızdır. Genel bir çiftlik yorumu yapmak burada daha doğrudur. Çünkü çoğu durumda büyük olasılıkla “basit” bir nedeni olan ve hayvan sağlığını tehdit eden farklı olasılıkların birleşiminden kaynaklanmaktadır.
————————————————————————————————————————————————————————————
Müşteri Vakası: Çiftlikte Yetiştirilen 21 Günlük Civcivler için
Üretim: Güneybatı Avrupa’da yerel tipik üretim, genellikle yüksek yoğunlukta (35/m²)
Sunum ve çevre: Ara sıra yem reddi, tekdüzelik eksikliği ve ikincil enfeksiyonlara, septisemi ve peritonite eğilimli civcivler. Müşteri, enfeksiyonları en aza indirmek amacıyla sürekli antibiyotik uygulaması yaptı ve civcivler yerel pazarlara ve perakendecilere satıldığında sorun yarattı.
Çözüm: Mikotoksin deaktivatörü uygulandı (Mycofix). Kayıplar önemli ölçüde azaldı ve yem alımı iyileştirildi.
Açıklama: Az miktarda kontaminasyon hayvanları öldürmüyordu, ancak yüksek stok yoğunluğu altında yetiştirme yapmak yüksek bakteri yükü yarattı. Mikotoksinlerin immünosupresif etkileriyle bağlantılı olarak bu, normal bakterilerin (esas olarak koliformların) daha bulaşıcı hale gelmesine ve çeşitli organları kolonize etmesine izin verdi.
Mikotoksinlerin Bağırsak Sağlığı ve Bağışıklığı Üzerindeki Etkisi
Bağırsakların yapısı ve işlevselliği kanatlıların sağlığı için çok önemlidir. Bağırsak mikrobiyotasının olgunlaşması, bağırsak epitelinin gelişimi ve bağırsak homeostazını sürdürmek için gerekli fizyolojik fonksiyonların (yani bağışıklık, besin sindirimi, bağırsak bariyeri bütünlüğü) modülasyonu üzerinde güçlü bir etkiye sahiptir. Buna karşılık, bu işlevler, kanatlıların yem alımını ve enerji kullanımını optimize etmek için gereklidir.
Trikotesenler (yani DON, T2 Toksin) şunlara yol açar:
- Gastrointestinal sistem epiteli ve taşlığı dermotoksisitesi ve lezyonları
- Azalmış immünoglobulin sentezi ve antikor yanıtı
- Bununla birlikte, E. coli, Salmonella sp., vb. gibi çeşitli patojenik ajanlara karşı artan hassasiyet.
Okratoksin A şunlara yol açar:
- Nefrotoksik ve hepatotoksik sorunlar
- Fabricius Bursa’nın hipotrofisi nedeniyle lenfosit proliferasyonunun azaltılması ve inhibisyonu
- Serumda IgA, IgG ve IgM’nin azaltılması
Yüksek mikotoksin seviyeleri; nefroz, taşlık ülserleri, gastrointestinal sistem hemorajik lezyonları veya oral lezyonların bir kombinasyonu nedeniyle hemorajik karaciğer gibi bazı organları nadiren doğrudan etkileyebilir. Bu çalışmada sorunların çoğu, genellikle bir sorun olmaması gereken patojen tehditlerine karşı kendini savunma eksikliği ile bağlantılıydı. Diğer hayvanlar gibi kanatlıların da kendi savunma mekanizmaları vardır. Ancak, periyodik olsun ya da olmasın, sürekli kontaminasyona maruz kaldıklarında, bu mikotoksinler bağırsak epitel bariyerini kırılgan hale getirir. Kan dolaşımına girerek bağışıklık sistemini timus, Bursa Fabricius, kemik iliği, birincil kanatlı lenfoid organları yoluyla etkiler. Dalak, mukoza ile ilişkili lenf düğümleri, son olarak antikor oluşturmak ve mevcut tüm “kötü” metabolitleri detoksifiye etmek için tüm besinleri sağlayan karaciğeri etkiler.
Ek olarak, son yıllarda Streptococcus, Enterococcus, Clostridia ve diğerleri gibi bakterilerle ilgili sorunların görülme sıklığının artığını fark ettim. Bunun kısmen kanatlıların artan duyarlılığından kaynaklandığına ve aynı zamanda bağışıklık tepkisi eksikliğinden kaynaklandığına inanıyorum. Büyüme döngüsü zorlandığında birçok farklı yol açılır. Bazı yem substratları sindirilmeyebilir, bu da mevcut normal bakterileri besleyebilir. Mikotoksinler de normal bağırsak epitel bütünlüğünü ve bağışıklık tepkisini bozabilirler ve böylece tüm sistem “çöker”, bu da sorunu yönetmeyi zorlaştırır.
Müşteri Vakası: Sekiz Kümes ve Toplam 400.000 Kanatlıdan oluşan Bir Broyler Entegrasyonu
Sunum ve çevre: 35 güne kadar büyütülen 308 Ross piliçlerinde sık görülen ıslak altlık vakaları. Mortalite yok fakat özellikle üç haftada performans kaybı mevcut. Hayvanlar, kontrollü bir ortam ve her şey dahil / hepsi dışarı sistemi ile akıllı kümeslerde barındırılır.
Müşteri, nekrotik enterit belirtileri bulduğunda, yem kalitesi, kullanılan asitleştiriciler, probiyotikler, ara sıra antibiyotiklerden şikayet etti. Birkaç HPLC mikotoksin analizi hiçbir şey bulamadı (algılama sınırı!?).
Çözüm: Müşteri, Mycofix’in doğrudan uygulamasını denemenin bir sonraki en iyi adım olduğunu kabul etti. Uygulamadan sonra sulu dışkı vakaları durdu. Ek diyet değişiklikleri yapmaya veya ürün eklemeye gerek kalmadan sorun düzeltildi.
Açıklama: Klasik yöntemlerle tespit edilemeyen veya tespit sınırlarının altında hafif kontaminasyon meydana geldi. Mortalite etkilenmese de, mikotoksin kontaminasyonu hayvanların normal adsorpsiyonunu bozmuştur.
Öneriler
Üreticiler genellikle önleyici olarak mikotoksin deaktivatörlerini sürekli olarak uygulayıp uygulamama konusunda kararsız kalır. Kanatlı marjları sınırlıdır, ancak daha uzun bir süre boyunca çok daha maliyetli olma eğiliminde olsalar da, küçük kayıpların ölçülmesinin zor olduğunu düşünmeliyiz. Aşılama ve yem, tüm sistemdeki en pahalı yatırımlardır ve bunların verimliliğine müdahale eden her şey çok önemli olarak görülmelidir.
Kontaminasyon seviyelerinde büyük farklılıklar olmasına rağmen, mikotoksinlerin sürekli olarak mevcut olduğuna gerçekten inanıyorum. Her yerde bulunmazlar ve bu nedenle örnekleme prosedürlerini çok zorlaştırır. Sahadaki sık gözlemler şunlardır:
- DON, clostridia büyümesi ile ilişkilidir
- FUM ve DON, çeşitli bağırsak sindirilebilirliği ve iltihaplanma sorunları, ıslak altlık ve ishal ile ilgilidir. Subklinik koksidiyoz da kolayca bozabilir.
- Aflatoksinler ve trikotesenler, karaciğer fonksiyonlarını ve protein metabolizmasını etkiler ve diğer tüm etkilerden daha kötü bir şekilde immünosupresyona yol açar.
Tüm kanatlı çiftliği yöneticilerine, sürekli olarak sertifikalı ve kanıtlanmış etki modunu kullanan bir mikotoksin deaktivatörü ile yem uygulamasını düşünmelerini öneriyorum. Bu, ana mikotoksinlerin ve bunlarla ilişkili sinerjilerin, subklinik etkileri önleyerek, veterinerlerin hastalığın gerçek nedenlerini teşhis edebilmesini sağlayarak güvence altına alınmasına olanak verir. Başlangıçta, yetiştirme aşamasında ve sonunda bitirme aşamasında mikotoksinlere karşı bir ürüne sahip olmak, ara sıra kontaminasyon artışını gösteren herhangi bir işaret veya laboratuvar analizine göre dozajları yeniden ayarlamak buna değer. Doz, ekonomik nedenlerle optimize edilmelidir, ancak yine de yemin kontaminasyona uygun olmalıdır ve durumdan duruma değişebilir.
DSM Biomin ve ortakları tarafından geliştirilenler gibi günümüzün analitik yöntemleri, mikotoksin riskini yönetmeye yardımcı olan araçlardır, ancak önlememiz gerekip gerekmediğine karar vermemize yardımcı olmaz. Avrupa Birliği’nden alınanlar gibi mikotoksin kontaminasyon seviyelerine ilişkin resmi yönergelerin, etkilerin çok daha düşük kontaminasyon seviyelerinde görülebildiği ve beklenenden daha fazla hassasiyet ortaya koyduğu sahada gerçekten gördüklerimizden çok farklı olduğunu hatırlamak önemlidir. Mikotoksinleri her düzeyde kalıcı bir tehdit olarak tanımak ve kanatlı üretimi işinin sürdürülebilir ve karlı olmasını sağlamak tüm profesyonellerin elindedir.
